Mariola Karas (1971, Krakow, Polen)

1995 – 2000 TeHaTex / Fontys Hogeschool voor de Kunsten, Tilburg
(tegenwoordig Academie voor Beeldende Vorming)

… Om welke reden niet hiernaast of honderd mijl verder, niet gisteren of honderd jaar geleden, zit ik steeds te staren in het donker …

(uit 'Verwondering' W. Szymborska, "Einde en begin", Meulenhoff, 2007)

Schilderen is voor mij een zoektocht naar verborgen beelden.
In die zoektocht probeer ik mijn gedachten in relatie tot mens, natuur, de werkelijke en de onwerkelijke wereld te visualiseren. Het is een wereld, die we niet kunnen 'aanraken', maar die wel bestaat in onze dromen en in onze verbeelding. Mijn werk is figuratief maar niet realistisch.
De kleuren zijn zorgvuldig uitgekozen en op elkaar afgestemd. Ieder beeld is samenhangend en zelfs daar waar het kleurpalet duidelijk contrasterend is zijn de kleuren ver van fel en opdringerig.
Het verbinden van de elementen uit de 'echte' wereld met onwerkelijkheid verwijst naar de relatie tussen de intuïtie en het bewuste. Het geeft een belangrijke gedachte weer, dat er in het echte leven ook alles met elkaar vermengd is: de kleuren en vormen, realiteit en fantasie, geluk en verdriet.

Mijn beelden zijn een stil gesprek waarin ik mijn eigen beleving met anderen deel. Een verwondering over het gewone dat vaak bijzonder en ongewoon blijkt te zijn.